Gepubliceerd in NRC Handelsblad, Economie, 1997
Waterschaarste wordt ten onrechte niet tot ’s werelds belangrijkste milieuprobleem uitgeroepen. Door gebrek aan aandacht dreigt het probleem steeds grotere proporties aan te nemen. Terwijl het in principe nu nog wel oplosbaar is.
Zoetwaterschaarste, zowel in kwantiteit als in kwaliteit, is een redelijk voorspelbaar gegeven voor bepaalde delen in de wereld op basis van jaarlijkse regenval, bevolkingsdichtheid en liet gebruik per hoofd voor landbouw, industrie en huishouden. De jaarlijkse regenval, de enige vernieuwende bron van natuurlijk water, is namelijk redelijk constant, terwijl bevolking en gebruik per hoofd ieder jaar stijgen. Zoals bekend stijgt de wereldbevolking momenteel netto met ongeveer 90 miljoen per jaar en sterven nu reeds meer dan 5 miljoen kinderen per jaar ten gevolge van gebrek aan voldoende schoon water.
Lees hieronder het hele artikel uit Op zoek in pdf.
We kunnen met de helft minder water toe